Kandidaten van Kleur

Joan-Nunnely

Stephanie Bennett, Groenlinks #18

Een maatschappij is naar mijn mening pas geslaagd als iedereen mee kan doen. Als iedereen gelijke kansen krijgt en als we oog hebben voor mensen die het zwaar(der) hebben. Geen individualistische ratrace, maar omkijken naar elkaar en elkaar helpen.

Als 17-jarige ging ik Psychologie studeren in Groningen. Dat was het moment waarop ik politiek actief ben geworden. Ik wilde mijn steentje bijdragen aan die eerlijke maatschappij waar ik vanaf mijn 14e al over droomde. Een maatschappij waarin geen ruimte is voor discriminatie of achterstelling op welke grond dan ook. Want achterstelling en discriminatie, dat is er helaas nog genoeg in Nederland.

Als kind van een Afro-Amerikaanse vader en Nederlandse moeder heb ik dit zelf aan den lijve ondervonden en helaas zijn er talloze medelanders die te maken hebben met discriminatie, om wat voor reden dan ook.

Gelukkig is er momenteel een flinke bewustwording gaande op dit gebied. Er is echter ook nog veel te verbeteren, en dat is dan ook waar ik voor wil strijden in de politiek; een samenleving waarin absoluut geen ruimte voor discriminatie is. De politiek heeft daar wel degelijk een belangrijke rol in, ook al beweren sommige partijen van niet.

Maar, hoe kunnen wij vanuit de politiek strijden voor een inclusieve samenleving als ons parlement, het geheel aan volksvertegenwoordigers, niet eens inclusief is? Teveel mensen zien zichzelf niet vertegenwoordigt in het parlement, en het is tijd dat hier verandering in komt!

Als Statenlid in Groningen maak ik mij hard voor diversiteit en inclusie; een provincie waarin iedereen zich thuis voelt en waarin iedereen geaccepteerd wordt. We zorgen ervoor dat er aandacht wordt geschonken aan dit onderwerp, dat er bewustwording wordt gecreëerd. Zo heb ik samen met de fractiegenote met wie ik deze portefeuille deel, ervoor gezorgd dat de provincie Groningen vanaf nu jaarlijks stil staat bij de Dag tegen Racisme en Discriminatie, middels educatie en andere initiatieven. Ook blijven we kritische vragen stellen en strijden voor beleidsmatige verandering, waar mogelijk. We zijn en blijven veel in contact met onze achterban. Inwoners, initiatiefnemers op het gebied van inclusie, organisaties als Meldpunt Discriminatie Groningen; als volksvertegenwoordiger is het essentieel om hun stem te horen en iedereen te vertegenwoordigen die zich niet gehoord of gezien voelt. De politiek kan en mag niet meer om inclusiviteit heen, het is tijd dat het tij keert!