Kandidaten van Kleur
Een maatschappij is naar mijn mening pas geslaagd als iedereen mee kan doen. Als iedereen gelijke kansen krijgt en als we oog hebben voor mensen die het zwaar(der) hebben. Geen individualistische ratrace, maar omkijken naar elkaar en elkaar helpen.
Als 17-jarige ging ik Psychologie studeren in Groningen. Dat was het moment waarop ik politiek actief ben geworden. Ik wilde mijn steentje bijdragen aan die eerlijke maatschappij waar ik vanaf mijn 14e al over droomde. Een maatschappij waarin geen ruimte is voor discriminatie of achterstelling op welke grond dan ook. Want achterstelling en discriminatie, dat is er helaas nog genoeg in Nederland.
Als kind van een Afro-Amerikaanse vader en Nederlandse moeder heb ik dit zelf aan den lijve ondervonden en helaas zijn er talloze medelanders die te maken hebben met discriminatie, om wat voor reden dan ook.
Gelukkig is er momenteel een flinke bewustwording gaande op dit gebied. Er is echter ook nog veel te verbeteren, en dat is dan ook waar ik voor wil strijden in de politiek; een samenleving waarin absoluut geen ruimte voor discriminatie is. De politiek heeft daar wel degelijk een belangrijke rol in, ook al beweren sommige partijen van niet.
Maar, hoe kunnen wij vanuit de politiek strijden voor een inclusieve samenleving als ons parlement, het geheel aan volksvertegenwoordigers, niet eens inclusief is? Teveel mensen zien zichzelf niet vertegenwoordigt in het parlement, en het is tijd dat hier verandering in komt!
Als Statenlid in Groningen maak ik mij hard voor diversiteit en inclusie; een provincie waarin iedereen zich thuis voelt en waarin iedereen geaccepteerd wordt. We zorgen ervoor dat er aandacht wordt geschonken aan dit onderwerp, dat er bewustwording wordt gecreëerd. Zo heb ik samen met de fractiegenote met wie ik deze portefeuille deel, ervoor gezorgd dat de provincie Groningen vanaf nu jaarlijks stil staat bij de Dag tegen Racisme en Discriminatie, middels educatie en andere initiatieven. Ook blijven we kritische vragen stellen en strijden voor beleidsmatige verandering, waar mogelijk. We zijn en blijven veel in contact met onze achterban. Inwoners, initiatiefnemers op het gebied van inclusie, organisaties als Meldpunt Discriminatie Groningen; als volksvertegenwoordiger is het essentieel om hun stem te horen en iedereen te vertegenwoordigen die zich niet gehoord of gezien voelt. De politiek kan en mag niet meer om inclusiviteit heen, het is tijd dat het tij keert!
Simion Blom – GroenLinks #21
Mijn inspiratie om politiek en maatschappelijk actief te worden is mijn jeugd in de Amsterdamse Bijlmer. Ik zag toen al dat de mensen in soortgelijke plaatsen in Nederland de zwaarste klappen opvangen van ongelijkheid en sociale problemen. Mensen in deze wijken, zijn weerbaar en voor mij een toonbeeld van kracht en veerkracht. Hoe zou het toch zijn als die ongelijkheid en die drempels er niet zouden zijn?
Ik geloof dat we vicieuze cirkels kunnen verbreken. Door te strijden voor een economie die werkt voor mensen en gemeenschappen, voor kleine ondernemers, voor onze planeet, en niet slechts voor de grote investeerders en grote bedrijven.
In het dagelijks leven ben ik gemeenteraadslid namens GroenLinks in Amsterdam. Ik hou me bezig met kansengelijkheid in het onderwijs, digitalisering, diversiteit en burgerschap.
Vanwege de moeilijkheden die veel LHBTIQ+ mensen hebben in mijn omgeving, werd ik gemotiveerd te komen met het eerste homo-emancipatiebeleid van stadsdeel Zuidoost en het Amsterdams Regenbooghuis die nu in ontwikkeling is. Ook ben ik initiatiefnemer van het Nationaal Slavernijmuseum die eveneens in voorbereiding is.
Naast mijn werk als gemeenteraadslid, ben ik werkzaam bij COC Nederland. Ik ben verantwoordelijk voor het opzetten en uitvoeren van projecten om biculturele rolmodellen uit de LHBTIQ+ gemeenschap zichtbaar te maken.
Graag wil ik bijdragen aan de verantwoordelijkheid van GroenLinks om leiderschap te tonen, in tijden van polarisatie. Zodat iedereen profiteert van een samenleving die vrij is van ongelijkheid en institutioneel racisme.
Raja Alouani – GroenLinks #23
“Wat uit het hart komt, komt bij het hart terecht”
Raja is geboren op 13 augustus 1971 in Haarlem. Haar vader en moeder waren een van de eerste Marokkaanse gastarbeiders in Haarlem. Raja heeft een groot sociaal hart, waarbij zij altijd oog heeft voor de meest kwetsbaren in onze samenleving. Na een aantal jaren vrijwilligerswerk gedaan te hebben waarin zij met vrouwen en jonge meiden ging werken besloot zij te kiezen voor een HBO studie lerarenopleiding met als specialisatie leerlingenbegeleiding.
In 1998 richtte Raja samen met anderen een vrouwenorganisatie in Haarlem op ter bevordering van de participatie van (migranten) vrouwen. Daarnaast is zij al jaren actief betrokken bij tal van maatschappelijke initiatieven met name gericht op inclusie en een leefbare samenleving. Zij is van beroep jeugdhulpverlener waarin zij met veel passie en deskundigheid jongeren en hun gezinnen begeleid. Het motto van Raja komt uit een Arabische spreekwoord “Wat uit het hart komt, komt bij het hart terecht” Dit betekent: met wie je ook werkt, in welke lastige context dan ook, mensen voelen je oprechtheid en betrokkenheid.
Raja staat voor een rechtvaardige en een eerlijke samenleving voor iedereen. Een samenleving waar eerlijk delen belangrijk is, iedereen gelijke kansen krijgt, racisme en discriminatie hard aangepakt wordt en waar de meest kwetsbaren kunnen rekenen op ondersteuning. Een samenleving waarin duurzaamheid een belangrijke rol krijgt voor de toekomst van onze wereld en die van de komende generaties. Raja herkent zich goed in de waarden van GroenLinks: eerlijkheid, duurzaamheid en gelijkwaardigheid. Daarom wil Raja namens GroenLinks zich als kamerlid inzetten.
Dobbernegers, gelukzoekers, terroristen, woorden die verschillende politici gebruiken om daarmee een groep vluchtelingen aan te duiden. Grenzen dicht, bouwen aan Fort Europa, slepende asielprocedures en het criminaliseren van reddingsacties op zee zijn zaken waar de laatste jaren in de politiek aan is gewerkt. Waar is de menselijke maat gebleven? Hoe is het mogelijk dat een groep mensen, die vlucht voor geweld en onderdrukking, zo ernstig gedehumaniseerd wordt? Dit doet mij pijn, dit is een thema dat mij enorm raakt. Migratie wint stemmen zeggen ze, wat als wij het nu kunnen omdraaien? Dat er dit keer op een andere manier gewonnen wordt, namelijk op het maken van humaan en duurzaam migratiebeleid. Dit is een van de vele onderwerpen waarvoor ik mij wil inzetten binnen de politiek.
Mijn naam is Milka Yemane, als politicoloog en directrice van Stichting Lemat zet ik mij in voor een mooier en inclusiever Nederland. Ik ben opgegroeid in Assen, studeerde in New York en ben nu al enkele jaren woonachtig in onze mooie hoofdstad. In de afgelopen jaren heb ik veel gewerkt binnen het sociale domein en te maken gehad met migratievraagstukken. Bij het COA voerde ik diverse missies uit in het zuiden van Italië (o.a. in Lampedusa) en Turkije, in het kader van hervestiging en relocatie van vluchtelingen. Tijdens mijn werk merkte ik dat het huidige inburgeringsbeleid en de hoge mate van verwachte zelfredzaamheid in bureaucratisch Nederland niet aansloot bij de behoeften van deze doelgroep. De doelgroep werd niet altijd begrepen en er vormde soms helaas (onterecht) een negatieve beeldvorming, vaak lag de oorzaak bij “interculturele miscommunicatie”. Dat deed pijn, deze enorme veerkrachtige groep verdient zoveel beter, al helemaal als je weet wat zij allemaal hebben meegemaakt en wat zij ondanks alles in hun mars hebben. Dit is de reden waarom ik 5 jaar geleden Stichting Lemat oprichtte. Om aandacht te vragen voor -in de breedste zin van het woord- effectiever migratiebeleid, door op te komen voor de belangen van nieuwkomers en vluchtelingen. In de afgelopen jaren hebben wij hier samen met talloze (overheid)organisaties aan gewerkt. Cultuursensitief werken en het bieden van maatwerk zijn hierin onze speerpunten, bij het maken van beleid dient de burger weer centraal te staan.
Mijn persoonlijke en professionele werkervaring voedt mijn strijd die ik namens GroenLinks wil voeren in de Tweede Kamer. Ik wil mijn ervaring inzetten om te werken aan humaan migratiebeleid, ik wil zorgen dat de burger weer centraal staat om kansenongelijkheid tegen te gaan en ik wil dat bij het maken en uitvoeren van beleid de menselijke maat centraal staat.
Last but not least, wil ik mij als trotse Afrikaanse, Eritrese-Nederlander inzetten voor een Nederland waarin diversiteit in alle lagen gerepresenteerd is, er meer Diaspora inclusie komt binnen alle sectoren en waarbij er geen ruimte meer is voor uitsluiting en (institutioneel) racisme!
Melody Deldjou Fard – GroenLinks #36
“Van Iran naar Heerlen, Utrecht en het Binnenhof”
“De stem van vluchtelingen, dat mag niet ontbreken in onze Tweedekamer.”
Melody werd geboren in Teheran, vlak voor de Golfoorlog. Op haar 15e vluchtte ze naar Nederland. Opgroeiend in een achterstandswijk van Heerlen, leerde ze zichzelf Nederlands via ondertiteling van de soapserie “The Bold and the Beautiful”. Later verhuisde ze naar de bruisende studentenstad Utrecht.
Een studie aan de Hogeschool voor de Kunsten cum laude afronden leidde Melody niet naar een vaste baan. Ze werd zzp’er en ging daarnaast bij een receptie werken om rond te komen.
Na veel vallen en opstaan, kwam in 2017 eindelijk een kans waardoor meer deuren opengingen.
Dankzij het Ministerie OCW deed ze mee aan een leiderschapsopleiding (Bestuurs-en Organisatiewetenschappen aan de UU). Als creatief persoon was ze altijd al maatschappelijk betrokken (kunst/social design), maar vooral beeldend en vanuit de zijlijn agenderend. Deze opleiding gaf haar de nodige kennis over beleid, waardoor ze vol kracht de politieke arena in durfde te stappen.
Ze meldde zich bij GroenLinks en kwam op plek 5 van de kandidatenlijst voor de gemeenteraad van Utrecht terecht. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen was Melody ook campagneleider van GroenLinks Utrecht.
Ze voelt zich nog steeds supertrots op de mooie, historische resultaten die het team van GroenLinks Utrecht heeft weten te behalen.
Melody’s verhaal is er een van vallen en opstaan, van strijdbaarheid, daadkracht, hoop, en optimisme.
Als volksvertegenwoordiger zet Melody zich enthousiast in voor een samenleving waarin iedereen gezien en gehoord wordt, en waar eerlijke kansen zijn voor ons allemaal.
In Utrecht heeft Melody tot op heden vele lokale politieke successen geboekt op onderwerpen zoals rechten en positie van vrouwen, aandacht voor de positie van zwarte, bi-culturele, en vluchtelingenvrouwen, aandacht voor de positie van mbo-studenten en stagediscriminatie, en aandacht voor de arbeidspositie van culturele makers en freelancers.
Door haar inzet krijgt Utrecht na de Black Lives Matter-demonstraties een eigen Slavernijmonument en zullen de 150-jarige afschaffing van het slavernijverleden en Ketikoti in 2023 in Utrecht stadsbreed gevierd worden.
Ook is Utrecht een van de eerste steden die is begonnen met de aanpak van mbo-stagediscriminatie.
Melody is vastberaden op deze onderwerpen nog breder door te pakken in de landelijke politiek.
Sinds dit jaar is Melody voor GroenLinks kandidaat voor de Tweede Kamer. En is een van de weinig kandidaten met een vluchtelingen achtergrond.
“In de politiek heb ik een missie: ik wil ervoor zorgen dat alle ongehoorde stemmen gehoord worden, omdat ze ertoe doen. Vernieuwing, feminisme en vrouwelijk leiderschap, vluchtelingen en integratie, nieuwe perspectieven en creatieve oplossingen, cultuursector, groene economie, en gelijke kansen voor iedereen. Daar sta ik voor!”
Jaswina Elahi – Groenlinks #38
Mijn naam is Jaswina Elahi. Ik ben geboren in Eindhoven en getogen in Den Haag. Van dichtbij ben ik vaak getuige van het feit dat de voordelen van onze (meritocratische) samenleving slechts enkele groepen ten goede komen. Weinig regeringen doen daar niets aan, meestal dragen zij bij aan de versterking van de tegenstelling tussen rijk en arm. Ik maak mij daarnaast grote zorgen over de sociale stigmatisering en uitsluiting van groepen (ook door de overheid), de krapte op de woningmarkt, de hardnekkige armoede, de ongestrafte aantasting van de waardigheid van burgers.
De menselijke maat in samenleving en beleid is versneld aan het afkalven. Voor migrantengroepen, die vaak ook nog onderhevig zijn aan discriminatie in het onderwijs, arbeidsmarkt en woningmarkt knelt deze situatie nog veel meer. Het sociaal beleid is niet meer gebaseerd op ondersteuning van kwetsbaren in de samenleving, maar op wantrouwen. Dat is het rot aan de wortel van de samenleving.
In mijn werk als docent en onderzoeker heb ik verschillende trajecten en tools helpen ontwikkelen die bijdragen aan loopbaanontwikkeling en het vinden van een positie op de arbeidsmarkt. Delen hiervan zijn opgenomen in onderwijsprogramma’s en in het lokale beleid. Ze dragen bij aan het vinden van een baan . Daarnaast zijn mijn onderzoeksbevindingen naar ‘waardigheid in armoede’ de gemeente Den Haag opgevallen Daar wordt nu een beleid ontwikkeld om te voorkomen dat de waardigheid van arme mensen niet wordt aangetast.
Ik ben niet iemand die alleen maar praat over de kwesties, maar die ook aanpakt. Dat heeft te maken met mijn jeugd dat werd gekenmerkt door ‘allochtone armoede’ in de grote stad . Ik werd goed in het zoeken naar strategische alternatieven om mijn situatie te verbeteren. Daarnaast heb ik veel geluk gehad door inspirerende mensen te ontmoeten die altijd hebben geloofd in mijn kwaliteiten en in staat was om mezelf te ontwikkelen. Als vrijwilliger bij vele migranten- en welzijnsorganisaties en in mijn werk als docent en onderzoeker heb ik dankbaar gebruik kunnen maken van deze ervaringen en lessen. Als kamerlid wil ik deze opgedane ervaring en kennis ten goede laten komen aan een grotere groepen sociaal zwakkeren in de samenleving. Die verdienen met de menselijke maat beoordeeld te worden en een elementaire waardigheid die hen niet altijd wordt toegekend.